Home » Blog » Θέατρο » Ο Επιθεωρητής του Γκόγκολ
Οι χαρακτήρες του Γκόγκολ
Οι χαρακτήρες στον Επιθεωρητή του Γκόγκολ. Ο Ρώσος συγγραφέας γεννήθηκε το 1809 στη Ουκρανία. Σε ηλικία 22 χρονών, το 1831, πρωτοεμφανίζεται σαν συγγραφέας στην Πετρούπολη. Κάπου εκεί αρχίζει να έχει την υποστήριξη της υψηλής κοινωνίας της Πετρούπολης. Αρχίζει να έχει την υποστήριξη του Πούσκιν.
Το 1834 διορίζεται καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Πετρούπολης, χωρίς να έχει κανένα προσόν. Φυσικά απέτυχε οικτρά στο έργο που του ανέθεσαν και παραιτήθηκε μόνος του ένα χρόνο αργότερα.
Στο έργο του “Ο Επιθεωρητής”, υπάρχει και μια αναφορά του σε κάποιον καθηγητή Ιστορίας που δεν ξέρει τίποτα από Ιστορία. Ίσως να αναφέρεται στην προσωπική του εμπειρία.
1836, ανεβαίνει το έργο “Ο Επιθεωρητής”
Μια σάτιρα της Ρωσικής γραφειοκρατίας. Περιγράφει σκληρά τους χαρακτήρες των δημόσιων λειτουργών της εποχής, τη βαθιά παρακμή, τη διαφθορά. Οι ήρωες εξευτελίζονται και διασύρονται. Όλοι οι δημόσιοι λειτουργοί συμπεριφέρονται σαν δυνάστες του λαού, κλέβοντας και εκβιάζοντας τους πάντες. Τους παρουσιάζει σαν ανθρώπους χωρίς ηθικές αναστολές. Τα βαρύτατα ηθικά τους παραπτώματα τα βλέπουν σαν φυσιολογικές λειτουργίες του Κράτους. Όσα χρήματα εισρέουν στην επαρχία από την κεντρική διοίκηση πάνε στις τσέπες τους.
Και ενώ oi χαρακτήρες ston Επιθεωρητή toy Γκόγκολ φέρονται σαν απόλυτοι κυρίαρχοι των κατωτέρων τους, όταν πρόκειται να εμφανιστεί ο επιθεωρητής δείχνουν όλη την ασημαντότητά τους, μπροστά στο ενδεχόμενο να εμφανιστεί μπροστά τους κάποιος ανώτερος τους. Δειλιάζουν, τρομάζουν, πανικοβάλλονται.
Ο Δικαστής δωροδοκείται, ο Διευθυντής των Κοινωνικών δομών στοιβάζει τους ασθενείς σε αχούρια και τους ταΐζει άδεια πιάτα, ο Διευθυντής των Σχολείων γνωρίζει ότι έχει καθηγητές ακατάλληλους, ο Διευθυντής των Ταχυδρομείων παραβιάζει συστηματικά τις επιστολές για την ικανοποίηση της προσωπικής του ανηθικότητας και όταν χρειαστεί της εξυπηρέτησης του Έπαρχου.
Καυτηριάζει το φαινόμενο της μέθης, όταν στο έργο του ο αρχηγός της αστυνομίας είναι τύφλα στο μεθύσι, όταν ακριβώς τον χρειάζεται ο έπαρχος να δράσει. Η χαρτοπαιξία μια άλλη πληγή εμφανίζεται και αυτή στο έργο.
Οι Κοινωνικές δομές που εμφανίζονται στο έργο
Γιατρός, δάσκαλος, δικαστής, ταχυδρόμος, έμποροι, αλλά και ο διορισμένος έπαρχος, βουτηγμένοι όλοι μέσα στη διαπλοκή. Όλοι λαδώνουν, κατηγορούν ο ένας τον άλλον, αλλά προ του κοινού εχθρού καλύπτει ο ένας τον άλλον, δωροδοκούνται και δωροδοκούν. Σπιτώνουν, τραπεζώνουν και δανείζουν δανεικά και αγύριστα. Προσφέρουν και προσφέρονται, στην ψυχή και στο σώμα. Εκμαυλίζουν συνειδήσεις και στο τέλος είναι πρόθυμοι να δωρίσουν και τις κόρες τους, αρκεί να βουλώσουν στόματα και να εξασφαλίσουν την ανέλιξή τους σε ανώτερα στρώματα.
Οι χαρακτήρες στον Επιθεωρητή του Γκόγκολ σαν Κοινωνικοί τύποι
Ο Γκόγκολ δεν εμφανίζει τους πολύ κακούς χαρακτήρες της Τσαρικής Ρωσίας. Δεν παρουσιάζει τέρατα. Παρουσιάζει τους πολλούς και μέτρια κακούς χαρακτήρες, που σε μερικές φράσεις τους, βλέπεις ότι θα μπορούσαν να είναι ακόμα και ευαίσθητοι τύποι. Παρουσιάζει δηλαδή τους χαρακτήρες της πλειοψηφίας των ανθρώπων που αποτελούν την Κοινωνία.
Πιο κάτω αναλύονται τα βασικά χαρακτηριστικά από τους χαρακτήρες στον Επιθεωρητή του Γκόγκολ.
Ο ψευτο-Επιθεωρητής
Ο Χλεστιακώφ, ένας μη συνειδητός απατεώνας. Δεν λέει συνειδητά ψέματα απλά και μόνο για να βάλει στην τσέπη του τα λεφτά των αρχόντων, ούτε θέλει να αποπλανήσει συνειδητά τα κοριτσόπουλα και τις μεγαλύτερες κυρίες.
Αντιθέτως, λέει ψέματα γιατί είναι ένας αδιόρθωτος έφηβος. Λέει ψέματα, γιατί μέσα στο μυαλό του πλάθει φανταστικούς κόσμους. Του αρέσει να πλάθει ιστορίες. Το μόνο που ξέρει στα σίγουρα είναι ότι οι ψεύτικες ιστορίες του δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ παραγματικότητα. Το ξέρει ότι δεν είναι ικανός να φτάσει ψηλά, ούτε και τον ενδιαφέρει αυτό. Ικανός είναι μόνο στο πλάσιμο των φανταστικών μεγαλείων. Το μόνο του ενδιαφέρον, να περνά σήμερα καλά, χαρτοπαίζοντας και ζώντας εις βάρος των άλλων. Τις εξουσίες τις αφήνει για τους άλλους.
Ο υπηρέτης του Χλεστιακώφ
Ο Οσίπ, ο πιστός υπηρέτης που παρόλη την πείνα που τον δέρνει, παραμένει πιστός. Με κριτική στάση απέναντι στο αφεντικό του.
Ο Έπαρχος
Αντόν Αντόνοβιτς. Ο διεφθαρμένος, ιδιοτελής και δολοπλόκος τύπος με επίφαση εξουσίας. Πιστός, όμως, στα Χριστιανικά του καθήκοντα (!). Είναι ο κορυφαίος άρχοντας της επαρχίας. Στους κατωτέρους του βάζει τους δικούς του όρους και βγαίνει πάντα κερδισμένος από τις δοσοληψίες με αυτούς.
Το ποταπό του χαρακτήρα του, εμφανίζεται μόλις μαθαίνει ότι έρχεται ο ανώτερός του Επιθεωρητής. Τότε τρέμει σαν το ψάρι, χάνει την ψυχραιμία του και συνειδητοποιεί ότι έφτασε το τέλος του. Η Σιβηρία τον περιμένει για όλες τις αμαρτίες του.
Γελειοποιείται στο έπακρον μπροστά στην ανώτερη από αυτόν εξουσία.
Η γυναίκα του Έπαρχου
Η Άννα Αντρέγιεβνα, γυναίκα με κύρος και φιλοδοξίες.
Κοινωνική, πονηρή, περίεργη, ανυπόμονη, κουτσομπόλα, φιλάρεσκη. Ανταγωνίστρια της κόρης της στον ερωτικό τομέα.
Επιδιώκει τη δόξα.
Η κόρη του Έπαρχου
Η Μαρία Αντόνοβνα, πιστό αντίγραφο της μάνας της. Βαυκαλίζεται από την παρουσία του υψηλού επισκέπτη(!).
Ο Δικαστής
Ο Φιόντοροβιτς, προϊστάμενος των δικαστηρίων.
Ορθολογιστής για την εποχή εκείνη, όταν αναφέρει τις ανησυχίες του για τη δημιουργία του σύμπαντος.
Ασχολείται περισσότερο με το κυνήγι, παρά με τις δικαστικές υποθέσεις που λιμνάζουν επί χρόνια.
Δολοπλόκος και ο ίδιος.
Ο προϊστάμενος των Φιλανθρωπικών ιδρυμάτων
Ο Φιλίποβιτς, υπεύθυνος για την περίθαλψη και τη νοσηλεία των ασθενών.
Έννοιες, όπως: καθαρά ρούχα για τους ασθενείς, παροχή υγιεινής τροφής και απαραίτητα φάρμακα, είναι άγνωστα γι΄ αυτόν.
Αντιθέτως, δείχνει την κυνικότητά του όταν υπσοτηρίζει ότι για τους ασθενείς έτσι και αλλιώς, θα φτάσει η στιγμή που θα αποχαιρετήσουν τον μάταιο αυτό κόσμο.
Ο προϊστάμενος των Ταχυδρομείων
Ο Σπέκιν, ο καταχραστής της εξουσίας, ανοίγει και διαβάζει τα γράμματα των πολιτών. Τους κατασκοπεύει και δεν φοβάται να το πει ευθαρσώς.
Ο προϊστάμενος της Εκπαίδευσης
Ένας τύπος που έχει σαν καθηγητές του άτομα με προβληματική συμπεριφορά.
Ο αστυνόμος
Αυτός που υποτίθεται ότι επιβλέπει την τήρηση των νόμων, είναι ένας από τους παραβάτες. Μεθυσμένος εμφανίζεται ακόμα και στην υπηρεσία του.
Οι αδελφοί Ντόμπτσινκση και Μπόμπτσινσκη
Δυο κτηματίες της επαρχίας που ανακατεύονται παντού και μεταφέρουν τις
ειδήσεις της επαρχίας από γωνιά σε γωνιά. Ορθές και ψεύτικες ειδήσεις. Είναι αυτοί που θα την πληρώσουν στο τέλος -αφού οι άρχοντες τους ρίξουν όλη την ευθύνη- σαν οι μόνοι υπαίτιοι της παρεξήγησης.
.
Προτεινόμενα άρθρα στη σελίδα μου...
