φωτο από το pixabay.com Χρονογράφημα γράφει, η Ιωάννα Σαρλή «Αυτή η υπηρεσία είναι μπουρδέλο!..» Έτσι ξεκινά το κείμενο του νεοεισερχόμενου ηλεκτρονικού μηνύματος στην υπηρεσιακή θυρίδα. Με λένε Ελένη, κοντεύω τα πενήντα και είμαι μια τυπική δημόσια υπάλληλος. Είναι μεσημέρι και εξυπηρετώ πολίτες στο τηλέφωνο ενώ παράλληλα κάνω εισηγήσεις για διάφορα θέματα. Αναζητώ τον αποστολέα του μηνύματος και… πετάγομαι από τη καρέκλα πανικόβλητη. «Α, όχι, όχι δεν είναι δυνατόν» σκέφτομαι. Αυτό το μήνυμα το έστειλα εγώ(!) στην κολλητή μου φίλη την Tερέζα, περιγράφοντας κάποιες από τις «καυτές πατάτες» που αντιμετωπίζω στη δουλειά, όμως εκ παραδρομής, το σύστημα πρόσθεσε σαν αποδέκτη το…
Γεια σου, κότα
φωτο από το pixabay.com Αφήγηση “Γεια σου, κότα” γράφει ο Β.Γ. Κάποιος τα ’χει βάλει με το πόμολο της πόρτας. Δεν εννοεί να μπει, και στις απανωτές εκκλήσεις μου, «Ναι;… Εμπρός;… Ποιος;!»… τσιμουδιά. Σηκώνομαι κι είμαι έτοιμος να αιφνιδιάσω τον ανάγωγο επισκέπτη, όταν… δειλά δειλά, η πόρτα αρχίζει να υποχωρεί… «Βρε… βρε… βρε! Έλα μέσα, μάτια μου». Διστάζει. «Έλα μέσα, λοιπόν!» Πλησιάζει με κατεβασμένα τα μάτια. «Πόσο καιρό έχω να σε δω!… Καλέ! Εσύ μεγάλωσες, έγινες κοτζάμ κοπέλα». Σκύβω, την αγκαλιάζω και τη φιλάω στην κορυφή του κεφαλιού. «Μαριλένα; Ξέρω, ήρθες για να παίξουμε· έτσι δεν είναι;» Το προσωπάκι της…
Αν ντρέπεσαι…
φωτο από το pixabay.com Χρονογράφημα “Αν ντρέπεσαι…” γράφει ο Β.Γ. Αν ντρέπεσαι, να μου το πεις Παραλιακή. Σταματάω για βενζίνη. Κατεβαίνω και, μέχρι να τελειώσει η διαδικασία, στέκομαι όρθιος, δίπλα στην αντλία· το συνηθίζω. Ο υπάλληλος που με εξυπηρετεί, ένας συμπαθητικός τύπος, στην ηλικία μου, σαν κάτι να θέλει να μου πει. «Κόρη σας;» «Συγγνώμη, δεν άκουσα». «Λέω, κόρη σας;» Δεν έπεσε και πολύ έξω. Η συνεπιβάτιδά μου το ίδιο δροσερή, το ίδιο όμορφη με την Αγγελικούλα μου. «Α ναι… ναι, κόρη μου». «Να τη χαίρεστε. Πολύ όμορφη». «Ευχαριστώ… ευχαριστώ πολύ». Μπαίνω και πάλι…
Οι Καλικαντζαραίοι
φωτο από το pixabay.com Αφήγηση “Οι Καλικαντζαραίοι” γράφει ο Β.Γ. Ήταν διαβολιά της μικρής. Ακόμη μία. Ταράχτηκα, θύμωσα. Κι όχι εξαιτίας της φαιδρότητας, του οίκτου, ή και της αποστροφής ίσως που η εικόνα μου θα προκαλούσε σε τρίτους· ήταν το λιγότερο – είχαμε ξεφύγει πια. Το γεροντάκι που, στην οθόνη του κινητού μου, πάσχιζε να σταθεί όρθιο, όσο κι αν με πονούσε, ήμουν εγώ, ο Αντώνης… Πυκνά λευκά γένια, πέντε όλες κι όλες οι τρίχες στην κεφαλή, καμπουριασμένοι ώμοι και σχεδόν γυμνός· με το φανελάκι επάνω και… αχ, τρομάρα μου! με το γαλάζιο σώβρακο κάτω. Αμ εκείνα τα έρμα τα πόδια…
Ο ταχυδρόμος των μηνυμάτων στο μπουκάλι
φωτο από το pixabay.com Εισαγωγή στο «Ο ταχυδρόμος των μηνυμάτων στο μπουκάλι» Il postino di messaggi in bottiglia (Podcast in Italics): Εμφανίζονται σε μεγάλα περιπετειώδη μυθιστορήματα όπως Τα παιδιά του καπετάνιου Γκραντ και Είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα του Ιουλίου Βερν ή το Νησί των θησαυρών του Στίβενσον, σε διάσημες αστυνομικές ιστορίες όπως οι Δέκα μικροί Ινδιάνοι της Αγκάθα Κρίστι ή σε έργα που έγιναν επίσης επιτυχημένες ταινίες όπως Τα λόγια που δεν σου είπα ποτέ και Ο πλανήτης των πιθήκων. Μιλάω για μηνύματα σε ένα μπουκάλι. Συνήθως ένα απλό κομμάτι χαρτί με μερικές χειρόγραφες λέξεις, σφραγισμένο σε…
Διαρροή εγκεφάλων
φωτο από το pixabay.com Εισαγωγή στο «Διαρροή εγκεφάλων» Cervello in fuga (Podcast in Italian) Στην εποχή του, η έκφραση “διαρροή εγκεφάλων” δεν είχε ακόμη εφευρεθεί. Αλλά αν δεν είχε φύγει, αν είχε μείνει στο σπίτι του, μπορεί να είχε καταλήξει σε κρεματόριο. Ή ίσως οι Ναζί να τον είχαν γλιτώσει. Ποιος ξέρει, ίσως να μην είχαν εξοντώσει ελαφρά τη καρδία έναν από τους μεγαλύτερους εγκεφάλους στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το γεγονός είναι ότι ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ένας Γερμανός, Εβραίος, δεν το σκέφτηκε δύο φορές όταν μύρισε τον αέρα στη Γερμανία εκείνη την εποχή και δέχτηκε μια προσφορά από ένα αμερικανικό…
Μια κλωτσιά στον πόλεμο
φωτο από το pixabay.com Εισαγωγή στο «Μια κλωτσιά στον πόλεμο» Un calcio alla guerra (Podcast in Italian): https://open.spotify.com/episode/5kvLBUYCNwWtUKTJVRzoOE?si=f6cZO_JqRbSJJvFfGMxf5Q Ξέρετε κάτι πιο τρελό από τον πόλεμο; Κάτι πιο άσκοπο, πιο ηλίθιο, πιο παράλογο; Εδώ και χιλιάδες χρόνια, ο άνθρωπος δεν έχει καταφέρει να εφεύρει κάτι έξυπνο για να λύσει τις πιο δύσκολες διαμάχες μεταξύ όντων του είδους του. Οι στρατιωτικές δαπάνες στον κόσμο ξεπερνούν σήμερα τα 2200 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Η μείωσή τους κατά 10% θα μπορούσε να εξαλείψει πλήρως την πείνα. Για τα καλά. Έτσι, ως παράδειγμα καλύτερης χρήσης των πόρων. ‘Η στρατιωτική νοημοσύνη είναι μια αντίφαση όρων’ είπε ο…
Άνθρωποι της θάλασσας
φωτο από το pixabay.com Εισαγωγή στο «Άνθρωποι της θάλασσας» Να είστε επιφυλακτικοί με όσους σας λένε ότι γνωρίζουν καλά το «Polignano a mare», έναν από τους πιο εμβληματικούς οικισμούς της Απουλίας. Υπάρχουν πολλοί, όλο και περισσότεροι, που τον επισκέπτονται τακτικά, που επιστρέφουν εγκαίρως για τις καλοκαιρινές τους διακοπές ή που τον έχουν επιλέξει ως τον τόπο αναψυχής τους, χαράσσοντας τη δική τους ευτυχισμένη γωνιά στους τοίχους φτιαγμένους από πέτρες τούφα κάποιας αρχαίας κατοικίας. Και μετά υπάρχουν και εκείνοι που τον γνώρισαν μέσα από τις μαγευτικές εικόνες επιτυχημένων ταινιών ή που έτυχε να βρεθούν τυχαία, για μια παράσταση στην πλατεία ή…
Η γλώσσα της αγάπης
φωτο από το pixabay.com Εισαγωγή στο «Η γλώσσα της αγάπης» Lingua d’amore (Podcast in Italian) Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να μάθετε μια γλώσσα. Ο πιο φυσικός, αλάνθαστος, ο ίδιος σε όλο τον κόσμο, είναι να γεννηθείς και να ζήσεις σε ένα μέρος όπου όλοι χρησιμοποιούν το ίδιο ιδίωμα. Αυτό το γνωρίζουμε, και ονομάζεται “μητρική γλώσσα”. Με παρόμοιο μηχανισμό, αν και συχνά με διαφορετικά αποτελέσματα, μπορεί κανείς να μάθει μια ξένη γλώσσα ακόμη και ως ενήλικας. Η προϋπόθεση είναι πάντα ότι υπάρχουν άλλοι άνθρωποι γύρω του που χρησιμοποιούν αυτή τη γλώσσα. Τι συμβαίνει όμως αν κάποιος αρχίσει να μιλάει μια γλώσσα…
Το νησί των Ιπτάμενων γυναικών
φωτο από το pixabay.com Εισαγωγή “Το νησί των Ιπτάμενων γυναικών” Δεν υπάρχει λαός στον κόσμο που να μην έχει τραφεί άφθονα από μύθους, θρύλους, φανταστικές ιστορίες, σπάνια εισαγόμενες, σχεδόν πάντα περήφανα ντόπιες. Από αμνημονεύτων χρόνων, ο άνθρωπος κατάφερνε να βρίσκει εγκαίρως μια εξήγηση για οτιδήποτε συνέβαινε, ανάγοντας τα πάντα σε ανώτερες οντότητες, στη θέληση υπερφυσικών όντων και δυνάμεων. Στην αχλή των αιώνων, ήμασταν όλοι πολυθεϊστές, πιστεύαμε σε χιλιάδες μυθολογικές μορφές, φανταστικά όντα: στην πραγματικότητα, δεν υπήρχε τίποτα που θα μπορούσε πραγματικά να μας εκπλήξει τόσο πολύ, επειδή κάθε γεγονός μπορούσε πάντα να αναχθεί σε μια αυστηρή λογική, η οποία έβαζε…