Ποίηση 10/3/2009 γράφει : Kouros Poso Stoi ρίμα ήθελα να κάνω να ταιριάξει με το πιάνο να τα ‘κούσουν στη γαλέρα να τους πιάσει η φοβέρα το κουπί τους να πατώνει και το χέρι τους να λιώνει το πειρατικό να φτάσουν να το ξεπουπουλιάσουν και στο μεσιανό κατάρτι μια θηλιά από αδράχτι εκεί μέσα να περάσει το κεφάλι του αντάρτη να ακουστεί μέσ’ τα πελάγη τι παθαίνει όποιος άδει σαν την μούρη μου που θέλει να πετάει όλο βέλη. δείτε και άλλα ποιήματα: Μεσάνυχτα και κάτι Νίκος Σουβατζής – Χειμερινή Ισημερία γράμμα στον αέρα
Μεσάνυχτα και κάτι
γράφει: Kouros Poso Stoi – 2005 Ποίηση Μάλιστα, έγινε και αυτό, μέσα σε λίγες μέρες ή νύχτες, τάχατες. Γκρεμίστηκεν το όλον Γκρεμίστηκαν ονείρατα Σαρώθηκαν αγάπες Κι’ απέθαναν οι έρωτες, αυτοί 0ι πρωτεργάτες. Τρεις μήνες στήνανε χορό, Χορό χαράς τον λέγαν Μα άλλα κανόνιζαν αυτοί κι΄ Άλλα ο νοικοκύρης. Στήνανε σκάλες για εκεί, Καλούσαν αγγελάκια, Θεές φωνάζανε θαρρώ, Να κάτσουν πιο κοντά τους. Να πιούνε τις ιδέες τους, Ν’αλλάξουνε τες γνώμες. Ανάμεσα τους βούιζαν του έρωτα τα βέλη, Χαιρόντουσαν που βλέπανε αυτό το θεομάνι Μα δε προσέξαν οι κουτοί, Που ανάμεσά τους ήτανε και μια κακιά νεράιδα.…
γράμμα στον αέρα
Ποίηση γράφει ο Kouros Poso Stoi Μου θυμίζει κάτι παλιό, τόσο παλιό που καταντάει Αρχαίο, έτσι γινόταν πάντα, από τότε που ο πατέρας των Θεών, έκανε αυτό που πρέπει. Χιλιάδες αυτοί που τάσπασαν τα μούτρα τους, σαν κείνον τον ομορφονιό που κοίταγε στην λίμνη, τόσο κοντά κατέβηκε να δει την ομορφιά του, ήταν γραφτό του, είπανε αργότερα οι άλλοι, ξεπέρασε τα όρια θα τόλεγε ο Ελύτης, κακοτραγούδησε αυτό που τούδωσε η φύση, κι’ ο Δίας αυτός ο απόλυτος Θεός του, κατάρα έδωσε σ’αυτόν και σ’όλη την γενιά του. Και τώρα κάθομαι εδώ και βλέπω την κατάντια, βλέπω να…