Home » Blog » φωτογραφία »
κείμενα και φωτο από Δ.Μ.
Φωτογραφίες από τη Σκωτία. Εδιμβούργο πόλη σαν παραμύθι. Ένα ταξίδι στον χρόνο, μια πόλη βγαλμένη από παραμύθια.
Παλιά καλοδιατηρημένα κτίρια, σεβασμός στο περιβάλλον και στην παράδοση, ευγενικοί άνθρωποι σε όλα τους.
Το μνημείο Scott είναι ένα Βικτωριανό γοτθικό μνημείο αφιερωμένο στον Σκωτσέζο συγγραφέα Sir Walter Scott. Είναι το
μεγαλύτερο μνημείο του κόσμου, που είναι αφιερωμένο σε έναν συγγραφέα.
O Άνταμ Σμιθ, Σκωτσέζος οικονομολόγος και ηθικός φιλόσοφος.
Θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους της πολιτικής οικονομίας και θεμελιωτής της σχολής των κλασικών οικονομικών.
Ο Royal Mile είναι ο δρόμος που οδηγεί από την πόλη στο κάστρο.
“Κανείς δεν μπορεί να με βλάψει και να μείνει ατιμώρητος”.
Το πιο διάσημο από τα κάστρα της Σκωτίας έχει μια σύνθετη οικοδομική ιστορία.
Το κάστρο στεγάζει την Κορώνα της Σκωτίας, την πέτρα του πεπρωμένου, το διάσημο πυροβόλο όπλο του 15ου αιώνα Mons Meg, το κανόνι “One O ‘Clock” και το Εθνικό Πολεμικό Μουσείο της Σκωτίας.
Η διαδικασία του κανονιοβολισμού στη μία η ώρα (One o’clock Gun) κάθε μεσημέρι χρονολογείται από το 1861 για να μπορέσουν τα καράβια που περνούσαν από τον κόλπο,
να ρυθμίσουν τα ναυτικά όργανά τους και να πλοηγούνται με ακρίβεια στους Ωκεανούς.
Μέσα στο κάστρο βρίσκεται, σε κοντινή απόσταση από το κανόνι, ένα μικρό κοιμητήριο σκύλων (Soldier’s Dog Cemetery) όπου εκεί
βρίσκονται τα σκυλιά των στρατιωτών και χρονολογείται απο το 1840, λίγο μετά από την έναρξη της βασιλίας της βασίλισσας Βικτώριας.
Το παλιό νεκροταφείο του Calton (The Old Calton Burial Ground) που πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1718,
είναι ο τόπος ανάπαυσης για πολλούς επιφανείς Σκωτσέζους.
Ένα αξιόλογο μνημείο, επίσης στον λόφο Calton, είναι το Dugald Stewart Monument αφιερωμένο στον συγγραφέα και φιλόσοφο
Dugald Stewart (1753-1828) που γεννήθηκε και σπούδασε στο Εδιμβούργο.
Στον λόφο Calton, βρίσκεται το National Monument of Scotland, στη μνήμη των στρατιωτών και
ναυτών που σκοτώθηκαν στις μάχες κατά τους Ναπολεόντιους πολέμους.
Η ιστορία της Μάγκι Ντίξον
Έζησε στις αρχές του 18ου αιώνα, ξεκινάει το 1723 οπότε ο συζυγός της την εγκατέλειψε, αναγκάζοντάς την να εργαστεί σε πανδοχείο, σε μια πόλη κοντά στα Σκωτσέζικα σύνορα.
Σύντομα, ξεκίνησε η σχέση της με τον γιό του πανδοχέα, αφήνοντας την έγκυο. Θέλοντας να το κρατήσει κρυφό, έκρυψε την εγκυμοσύνη της από τον πανδοχέα, που οδήγησε σε πρόωρη γέννα και θάνατο του βρέφους. Σχεδίαζε να αφήσει το νεκρό μωρό στον Τουίντ ποταμό, αλλά την ίδια μέρα ανακάλυψαν το μωρό και την οδήγησαν στην αστυνομία. Κατηγορήθηκε για απόκρυψη εγκυμοσύνης και οδηγήθηκε στο Εδιμβούργο για δίκη και δημόσια εκτέλεση – η οποία θα γινόταν στο Grasssmarket στις 2 Σεπτεμβρίου του 1724.
Μετά την κρεμάλα και έχοντας ήδη ανακοινωθεί ο θάνατος της, την ώρα της κηδείας της, ακούστηκε ένας χτύπος μέσα από το φέρετρο. Σηκώνοντας το καπάκι όλοι διαπίστωσαν ότι η Μάγκι ήταν τελικά ζωντανή. Οι αρχές το εξέλαβαν σαν Θεϊκό σημάδι και αφέθηκε να ζήσει, πράγμα που έκανε για άλλα 40 χρόνια.
Η ιστορία της και η ίδια μετατράπηκε σε μια τοπική διασημότητα, αποδίδοντας της το παρατσούκλι ‘Half Hangit’ Maggie.’ που σημαίνει “μισοκρεμασμένη Μάγκι”.
Κάποιοι είπαν ότι είχε αποπλανήσει τον κατασκευαστή του σχοινιού, για να φτιάξει μια πιο χαλαρή θηλιά.
Η μπυραρία στο Grassmarket ονομάστηκε Maggie Dickson’s Pub, μετά τον θάνατο της ως φόρο τιμής στην ιστορία της.
Η μπυραρία “Last Drop” (τελευταία γουλιά)
είναι μια επίσης μακάβρια υπενθύμιση, στην τελευταία κρεμάλα που στήθηκε στο Grassmarket. Υπάρχει μια ανατριχιαστική κληρονομιά στο συγκεκριμένο μπαρ και πολλοί έχουν δηλώσει ότι το πνεύμα ενός μικρού κοριτσιού με μεσαιωνικά ρούχα, γυρνάει στο κελάρι και στο μπαρ.
Ο δρόμος αυτός ονομάζεται Cowgate (πύλη των αγελάδων στα σκωτσέζικα) επειδή για πολλούς αιώνες, οι αγρότες γέμιζαν τον
δρόμο αυτόν που οδηγούσε στην υπαίθρια αγορά, με τις αγελάδες τους οι οποίες πήγαιναν για πώληση.
Ο Ζωολογικός κήπος του Εδιμβούργου με τα ομορφότερα ζώα.
Άφιξη στη λίμνη LochNess
Hairy Coo – Αγελάδα των Highlands
HighLands
Λίμνη του Λοχ Νες (Loch ness lake),
“σπίτι” του θρυλικού τέρατος που οι ντόπιοι το αποκαλούν Νέσι.
Νάτο, και το τέρας! Το θρυλικό τέρας που οι ντόπιοι το
αποκαλούν Νέσι.
Προσπαθώ να φανταστώ μερικές φορές τι θα ήταν προτιμότερο στο να παρουσιαστεί μια ιστορία. Με εικόνες ή σκέτο κείμενο.
Εσείς τι λέτε;
δείτε και αυτά: Τέχνη – πάρκο ψυχών – Πάρνηθα Φωτογραφία και πόλεις Φωτογραφία και Δανία Φωτογραφία και Κρήτη Φωτογραφία και Νότιος Αφρική Ιρλανδία και φωτο Ταξίδι στο Περού