Home » Blog » τα Βιβλία μου »
διήγημα Νησάκια εντέχνως ξεχασμένα, σελίδες 76, Αυτοέκδοση από: moschosbooks.gr, 2019
ISBN 978-618-00-0809-8
Πρόλογος
Το “Νησάκια εντέχνως ξεχασμένα” γράφτηκε για να δείξει την κατάσταση που επικρατεί σε κάποιες απομονωμένες περιοχές της χώρας και ειδικά τις νησιωτικές. Μιλάμε για εποχές του ’80-’85. Έχω την υποψία, ότι ακόμη και τώρα η κατάσταση εκεί κάπως έτσι θα είναι ακόμα.
Βουτάμε έναν αστυνόμο, έναν τεχνικό, έναν δάσκαλο που μόλις έχουν αποφοιτήσει από τις σχολές τους και τους βαφτίζουμε άρχοντες των νησιών-χωριών. Τους αμολάμε σε ένα τόπο εξορίας. Τους λέμε καθίστε εδώ, κάντε ό,τι κατεβάσει ο νους σας και σε 2,3,4,5 χρόνια θα σας αλλάξουμε με έναν άλλο, εξ’ ίσου άπειρο να συνεχίσει το έργο σας.
Άραγε υπάρχουν πολλά τέτοια νησάκια;
Εκατοντάδες μικρά νησάκια, εκατοντάδες και τα προβλήματα, που έχουν να κάνουν με την καθημερινή ζωή των κατοίκων τους. Απλά πράγματα, που χρειάζεται ο κάθε άνθρωπος, γι’ αυτούς είναι ακατόρθωτα. Δεν μιλάμε για γιατρό που δεν υπάρχει, μιλάμε για τηλέφωνο, ρεύμα, δρομολόγια πλοίων. Μιλάμε για μια τεράστια αδιαφορία για το αν αυτοί οι άνθρωποι ζουν ή πεθαίνουν κάθε μέρα.
Και στη μέση όλων αυτών, ένας Αθηναίος της Τηλεφωνικής, που η κακιά του μοίρα τον έριξε εκεί να υπηρετεί. Έστελναν ανθρώπους, έτσι, γιατί έπρεπε να καλύψουν το κενό. Χωρίς να νοιαστούν για το αν αυτοί οι άνθρωποι έχουν την πείρα να βαστήξουν το νησί όρθιο. Από αυτά που του συνέβαιναν κάθε μέρα, στην προσπάθεια του να φανεί χρήσιμος, του δημιουργήθηκε μια αποστροφή για τέτοια μέρη. Έβριζε όλη μέρα για την τύχη του, έψαχνε τρόπο να φύγει από κει.
Κάθε μέρα κοίταζε το πέλαγος προς την άλλη άκρη, εκεί που υπήρχε τέλος πάντων κάποιος καλύτερος τρόπος ζωής.
Του δώσανε προίκα ένα νησί με αρκετό κόσμο πάνω του. Μαζί με την κυρίως προίκα του δώσανε κι ένα ακόμα νησάκι με καμιά κατοσταριά κατοίκους. Αυτό το νησάκι είχε ακόμα ένα άλλο νησάκι που ζούσαν, όλοι και όλοι δύο άνθρωποι και κάποια κατσίκια.
Έβριζε τον τόπο που τον ρίξανε χωρίς αλεξίπτωτο. Ο τόπος δεν του έφταιγε σε τίποτα, είναι πανέμορφος, αλλά άμα είσαι με το κεφάλι στον βόθρο, δεν έχεις την ωριμότητα να τα δεις αυτά. Να φύγεις θέλεις· το ταχύτερο δυνατόν.
Ποια είναι τα συνήθη προβλήματα σε τέτοια νησάκια;
Στο “Νησάκια εντέχνως ξεχασμένα” διαβάζουμε για μια συνηθισμένη λοιπόν μέρα, με τα συνηθισμένα προβλήματα που παρουσιάζονται από τον καιρό, που ξαφνικά τον πιάνει ο διάολος. Συνηθισμένα προβλήματα για τα πολιτισμένα μέρη, για το νησάκι όμως αυτά τα συνηθισμένα σημαίνουν μια βδομάδα απομόνωση από όλους τους άλλους.
Ένα νησάκι σκέτη βαρκούλα, μέσα σε ένα ανταριασμένο πέλαγος.
 | επιλέξτε το εικονίδιο για να ξεφυλλίσετε (δωρεάν) τις πρώτες σελίδες |
 | επιλέξτε το εικονίδιο για να σας σταλεί το e-book στο mail σας (με συμβολικό κόστος αποστολής) |
 | επιλέξτε το εικονίδιο για να σας σταλεί το έντυπο βιβλίο ταχυδρομικά |
θα θέλατε…
- να αφήσετε το σχόλιο σας στο τέλος της ανάρτησης;
- να στείλετε τα σχόλια σας στο mail μου;
